Bollen roepen associaties op met tulpen en narcissen. Dat is maar een heel klein deel van die planten dit het met bollen, knollen of wortelstokken moeten doen. Dat heeft te maken met hun plek in de natuur. Groei je in een bos moet je zorgen je hele cyclus gedraaid te hebben voordat er blad aan de bomen komt, zon is immers noodzaak om te groeien en bloeien. Geboren in de woestijn of droge gebieden is het zorg om in die korte regentijd je verhaal af te draaien. Omdat te kunnen presteren is een flinke voedsel voorraad nodig, zo heeft de evolutie gezorgd voor knollen, bollen en wortelstokken. Allemaal met dezelfde functie en of het voor de vaklui nou een knol, bol of wortelsok is, is voor de liefhebber leuk om te weten, de plant doet het er niet minder om.
Narcissen, Crocus, tulp of sneeuwklokje, altijd planten, het zijn de voorjaarsboden bij uitstek. Maar er zijn meer mooie bol enzovoort planten. U kent natuurlijk de Iris en dan vooral de soorten met de mooie grote bloemen bloeiend in de zomer. De Iris germanica oftewel de duitse lis. Iris is de godin uit de Griekse oudheid die de verbinding tussen goden en mensen verzorgde door middel van de regenboog. Die Iris familie telt honderden soorten en duizenden cultivars door de mens gemaakt. Een van die groepen uit die tak van de familie bloeit al vroeg en er zijn heel veel mooie soorten. Die komen vaak uit Klein Azie en zuid Europa. Zoals gezegd, er is eindeloos gekruist in die groep, de andere trouwens ook.
Een zekere heer Elliot Hodgkin was een verwoed bollen verzamelaar en veredelaar en die kruiste de I histrioides var.major met I winogradowii en daaruit selecteerde hij een exemplaar dat hij nar zijn vrouw noemde, Iris ‘Katharine Hodgkin’.De bloem is vrij groot voor de soort en heel apart van kleur. In de literatuur wordt dat dan omschreven als blauwachtig groen en groenachtig blauw. Honingmerk geel en echt heel mooi. Als u zich verdiept in de herkomst van deze bollen dan is duidelijk dat ze niet van natte voeten houden en in de volle zon moeten staan. Een warm plekje met flink wat kippegrit in de grond is prima. Bloeien doet dit mooie ding in maart en de hoogte is niet meer dan rond de dertig centimeters
Een ander plantje met wortelstokjes is de winterakoniet, – Eranthis- met mooie zowat op de grond groeiende bloemen, in februari maart, en kleine blaadjes en zaait zich ook nog eens makkelijk uit. Plant het ding onder struiken en daar past ook de hondstand prima. Deze plant kent diverse species hun familie naam is Erythronium. Humusrijke grond en diep planten, 10 cm in de schaduw en ze kunnen vele jaren op dezelfde plek staan. De bloei is in maart en april. Ook dit plantje zaait zich uit. Dat vraagt een wat andere manier van onderhoud. In een flinke straal rondom de plantjes moet u wieden en niet schoffelen. Die uitbreiding is heel mooi om te zien. Als u in februari uw tuin in loopt en daar staan dan ineens die kleine gele bloempjes van de akoniet, soms samen met nog zo’n dapper en vrolijk klein ding, het speenkruid, dan is de winter bijna voorbij en kunnen we weer naar buiten.
Zo’n behandeling wenst ook de tuincyclaam, al bloeit die vaak al in het najaar, het vaak mooie blad zit er de hele winter aan U kunt zo’n hoek onder niet te dicht bladverliezend struikgewas als een voorjaarsbode inrichten door er ook kleine narcissen en crocus tussen te planten en ook hier dan soorten die zelf voor uitbreiding zorgen. Na een klein aantal jaren hebt u uw eigen Keukenhof. Kievietsbloemen, Fritillaria meleagris passen er ook prima in. Bollen, knollen en wortelstokken kunnen een enorme verrijking aan uw tuin geven en de zorg voor dit vaak kleine grut is minimaal. Een keer per jaar een kleine portie compost en als u het afgevallen blad laat liggen hoeft dat ook niet. Ze zorgen heel goed voor zichzelf, daar hebben ze dan die bollen, knollen en wortelstokken voor.
