Aparte planten en de vraag wat is apart? Een fijne liefhebbers tuin is en hoeft geen botanische verzameling te zijn maar er zijn van die planten waarvoor je eigenlijk toch een plekje zou kunnen zoeken. Geen reuzen, plaats in onze tuin is toch al een schaars goed. Er zijn zelfs van die kleine dames en heren die nauwelijks plaats innemen en toch en aanwinst zijn.
Een leuke plant die toen het klimaat nog kouder was zich bij ons gedroeg als een vaste plant is Leycesteria formosa. Mooie groene stengels, lange trossen schijnaren met bijna onzichtbare witte bloemen, die een lekkernij zijn voor hommels en bijen. Paarse schutblaadjes over die bloemen en purper gekleurd als de herfst komt en vooral de merels zijn dol op de mooie bessen. Afknippen in het vroege voorjaar op zo’n veertig centimeters, kijk naar de nieuwe ogen en de plant wordt zowat een meter hoog. En wordt de winter dan toch nog een keer bar en boos dan loopt de plant opnieuw uit.
Is er een wat donker hoekje in de halfschaduw dan komt het kleine 60 tot 70 cm hoog wordende lid van de Spirea familie kijken en de naam is Spirea japonica ‘Golden Princess’.
Loopt bruingeel uit en de bladeren kleuren dan naar goudgeel, niet opvallend al doet de naam dat vermoedden . Bloemen in schermen roserood. Mag zelfs laag terug gesnoeid worden. De Spirea familie kent meer mooie leden, zeker in de japonica groep.
De varen familie kent ook een aantal kleine en grotere leden die de moeite waard zijn zoals Athyrium niponicum var. pictum, ja, ook al weer uit het Verre Oosten. Wordt zo’n 40 cm hoog, schaduw of halfschaduw, de bladeren zijn matgroen met metaalgrijs en de stengels zijn purperrood. Ook mooi is de groter wordende Dryopteris erythrosora, die loopt mooi rood uit en krijgt dan min of meer driehoekige bladeren, donkergroen en glanzend.. Ook halfschaduw of schaduw, liefst wat vochtige grond, ietsepietsje droog mag ook.
Het vingerhoedskruid is tussen struiken en bomen bijna een moeten. Maar ook hier weer een aantal minder bekende maar erg mooie soorten zoals Digitalis lutea, niet zo groot en erg mooi als flinke groep, gele bloemen en nu toch geel voorbij komt, overigens een echte voorjaarskleur die te maken heeft met het gevonden worden door hommels en bijen,is de helaas nog maar zelden aanwezige voorjaarszonnebloem, Doronicum pardalianches, tussen struiken en bomen met veel zon een echte voorjaarsbode.
De Asterfamilie is groot, erg groot en er is veel mee gewerkt en dat leverde dan weer een flink aantal cultivars op. Een daarvan is Aster lateriflorus ‘Horizontalis’. De stengels groeien horizontaal en zitten van juni tot september vol met mooie en kleine lila witte bloempjes. En de hoogte is zo’n 60 cm . In de zon op goede tuingrond en een exemplaar wordt toch wel ’n halve meter in het vierkant,maar wel ’n mooie vierkante meter. Als er plaats is, wel ’n meter in het vierkant, vochtige grond en half schaduw moet u de opvallend mooie Astilboides tabularis planten. Loopt gekruld als een varen uit en kan dan geen vorst hebben, emmer erop zetten en de rest van het seizoen alleen maar mooi met lange stengels en kleine witte bloemen in schermen.
Er zijn natuurlijk veel meer van die hoekjesvullers, een speurtocht op de kwekerij kan een ontdekkingsreis zijn en wie weet wat met u mee naar uw tuin wil om daar dan verder te groeien en bloeien.
