Plantportret: Baptisia Baptisia, ook wel bekend als valse indigo, is een prachtige en veelzijdige vaste plant die je tuin kan verrijken met zijn opvallende bloei en elegante vorm. Deze plant behoort tot de vlinderbloemenfamilie (Fabaceae) en is inheems in Noord-Amerika. Hieronder ontdek je meer over de kenmerken, verzorging en het gebruik van Baptisia in de tuin, evenals de oorsprong van enkele populaire cultivars. Kenmerken Baptisia valt op door zijn sierlijke, opgaande groei en blauwe tot paarse bloemen die in het late voorjaar tot vroege zomer bloeien. De bloemen groeien in lange, rechtopstaande trossen en trekken bijen en vlinders aan, wat ze tot een waardevolle toevoeging maakt voor een ecologische tuin. De bladeren zijn drietallig en hebben een blauwgroene kleur, wat een mooi contrast vormt met de bloemen. Er zijn verschillende soorten en cultivars beschikbaar, waaronder: Baptisia australis: Dit is een van de basissoorten die in de natuur voorkomt. Baptisia australis staat bekend om zijn diepblauwe bloemen en wordt vaak gebruikt in tuinen vanwege zijn opvallende kleur en sterke groei. Deze soort vormt de basis voor vele populaire cultivars en is geliefd vanwege zijn winterhardheid en onderhoudsvriendelijkheid. Baptisia alba: Nog een basissoort die in het wild voorkomt, Baptisia alba onderscheidt zich door zijn elegante, witte bloemen. Deze soort wordt vaak gebruikt om hybride cultivars met lichtere bloesems te ontwikkelen en is net zo winterhard en duurzaam als zijn blauwe tegenhanger. Baptisia sphaerocarpa: Dit is de derde basissoort die je in de natuur kunt vinden. Baptisia sphaerocarpa heeft helder gele bloemen en […]
Portret
Oxalis Onder bomen en struiken doet dit klavertje het uitstekend. Grond moet wel vochtig zijn. Vormt grote plakkaten die in het voorjaar wit bloeien Is ’n klein bolletje,wordt als vaste plant verkocht. Klaverachtig blad, witte bloemen die weliswaar klein maar wel opvallend zijn. De naam is Oxalis acetosella. Blaadjes gaan in slaapstand, is winterhard. Pas op, niet alle klavertjes zijn dat.
Pennisetum De naam van dit gras is Pennisetum alopecuroides en de bloei lijkt op een lampepoetser. Volle zon, normale tot goede tuingrond. Niet te koude plek in de tuin. Boeit vanaf augustus tot in de winter. In vroege voorjaar (maart) net boven nieuwe groei afknippen. Groeit ook goed in een flinke pot. Elk voorjaar de helft van de grond vervangen, in het seizoen lichtjes mesten. Er zijn veel verschillende cultivars. Hoogte tot 60 cm, vaak mooi overhangend, plant ‘m tussen bodembedekkers.
Festuca Schapengras, is klein, houdt van droogte en zon en groet ook goed op schrale rond. Er zijn verschillende leden van deze familie in de handen, zoals Festuca glauca, blauwachtig grijs van kleur Wordt 15 cm hoog en de bloeiaren komen tot 30 cm. In groepen bij elkaar planten. Het egelgras, ziet er inderdaad uit als een grote groene egel, heet Festuca gautieri en vormt een lag groene pol vol stekeltjes. Er zijn verschillend cultivars zoals ‘Harz’ met purpere toppen. Ook die houden allemaal van droge en zonnige plekken. Het is de kenmerkende plant voor de blauwgraslanden.
Cyclamen Cyclamen zijn vooral bekend als kamerplant. En dus niet geschikt voor de tuin. Ze komen zo goed als allemaal uit gebieden rond de Middellandse Zee. Er zijn twee soorten die bij ons winterhard zijn.. Cyclame hederifolium en C. coum. De jaarlijkse cyclus begint met bloemen en blad in september, vaak tegelijk soms na elkaar. C. coum bloeit in het voorjaar. Als de zomer op zijn hoogte punt is verdwijnen de bladeren. Standplaats: onder bomen en struiken, schaduw en droog. Plant de knollen zoals u ze in de pot aantreft. Losse goed doorlatende grond, meng er grind doorheen. Koop geen losse knollen, die slaan moeilijk aan. Bladeren zijn erg mooi, bloemkleur wit, karmijnrood, roze. Niet schoffelen, zaaien zich moeiteloos uit en grote groepen zijn onovertroffen mooi.
Aruncus Telt twee tuinsoorten, A. dioicus en A. aethusifolius. De eerste hoog, tot 125 cm met witte trossen bloemen en mooi blad, goede grond, zon en schaduw. Bloeit van mei tot juli. Mooi als solitair en makkelijk in onderhoud. Na de winter afknippen. De A. aesthusifolius is een kleintje, maar heel fijn. Een bol van 30 cm, hel mooi fijn blad en witte trosjes bloemen in de zomer, bloeit van mei tot juli. In open schaduw, maar ook in de zon en halfschaduw. Net als grote broer goede en geen droge grond. Beiden dankbare planten.